Profesor Antić Stranci nas mrze jer smo poseban narod

      U potrazi za istinom o mržnji nekih stranih zemalja i nekih državnika, političara, vojskovođa, oficira i vojnika, terorista, umetnika, javnih ličnosti, čak i nekih sportista, protiv srpskog naroda i srpske države, stigli smo i do odgovora da je zla sudbina Srba, da strada u gotovo svim balkanskim i svetskim ratovima, da ljudskim glavama i u miru izolacijom i mržnjom biva kažnjen za svoju borbu za slobodu i nezavisnost, posledica geopolitičke pozicije Srbije.

        Još je čuveni dr Jovan Cvijić rekao da je Srbija kao „kuća na drumu“. Smeštena je na raskrsnici tri kontinenta Evrope, Azije i Afrike i zato su je vekovima pohodile razne strane vojske i vladari, ne bi li je unuštili.

      U moderno vreme, tokom dvadesetog veka posebno, kako reče istoričar Mile Bjelajac, „Srbija je istorijski oduvek bila geopolitička meta velikih sila, koje se odlučivale o tome u kakvoj državi i sa kime će da žive Srbi, a sa kime ne treba sa žive“.

        Danas se o Srbima govori kao nasilnom, čak genocidnom narodu. Opet je politički oživela mržnja američke funkcionerke Medlin Olbrajt, a i hrvatskih političara, koji mrze srpsku istinu o njihovim ustašama.      Svojom mržnjom velike zapadne sile i njeni vladari čitava dva veka pokušavaju da odlučuju o tome ko i kako treba da uništi srpski narod i državu, jer svojom geopolitičkom pozicijom na jugu Starog kontinenta Srbi (nenamerno) predstavljaju zid zaštite Istoka od osvajačkih interesa Zapada.

      Taj politički interes stranaca da uklone Srbe sa svojih osvajačkih puteva, nije bio izražen samo potrebom za osvajanjem teritorija i vojnog širenje svog carstva, već kako reče dr Čedomir Antić, i “ličnom i političkom mržnjom prema srpskom narodu i državi”.

        Ima careva koji su bili tamničari srpskog naroda (sultan Bajazit, carica Marija Terezija). Ima stranih vladara koji su bili ideolozi zla i tvorci sistema za masovno ubijanje čitavih naroda, pa i Srba (Adolf Hitler i nacisti, Ante Pavelić i ustaše). Ima neposrednih izvršilaca smrti (Maks Luburić, komandant ustaškog logora Jasenovac, Hašim Tači, vođa albanskih terorista).  

        Ima država i političkih vođa, koji nisu skrivali svoju mržnju prema Srbima (SSSR i Josif Visarjonovič Staljin, Albanija i Ebver Hodža, Velika Britanija i Toni Bler, SAD i Hilari Klinton, Džo Bajden).       

        Pitali smo istoričara Čedomira Antiće ko i zašto vekovima pokušava da mržnjom uništi Srbe?

      “ Reč je o složenom procesu, koji je doveo do toga da Srbi steknu poseban položaj u toj konstruisanoj "evropskoj drugosti". Srbi su za zapadnu civilizaciju jednostavno narod koji se mnogo razlikuje”, odgovara dr Antić.

      I naglašava da je antisrbizam (ili srbofobija,kako su ga nekada zvali), kako je primetio Milorad Ekmečić, “samo rukavac rusofobije”. I procese mržnje prema srpskom narodu treba pratititi i u tom kontekstu.

       “Ipak, stvari su mnogo složenije. Prvi nivo negativnog odnosa stranaca prema Srbima je vezan za politiku i religiju. Srpski narod je prešao istorijske granice pravoslavlja i postao deo Evrope, mimo volje vladara Starog kontinenta. Prvo je u 8. veku, vreme kada Srbi nisu bili još na istorijskoj sceni, dijeceza Ilirik, sa sedišem u Solunu, oduzeta od Rimske patrijaršije (pape) od strane ikonoboračkih careva i više nije vraćena. A zatim je u vreme Osmanske vlasti, pravoslavlje zajedno sa srpskim narodom, zahvaljujući Pećkoj patrijaršiji, "pošlo" petstotina kilometara na Zapad”, objašnjava dr Čedomir Antić.

       Dokaz za ovu naučnu tezu istoričara je da su Srbi branili i odbranili austrijsku monarhiju od Turaka i stigli u Beč, u kome je danas sedište eparhije Srpske pravoslavne crkve. I dokaz je činjenica da su od svih pravoslavnih naroda Srbi ušli najdublje u zapadni svet.

       “Drugi razlog mržnje nekih stranaca prema Srbima je kulturološki. Srbi su deo jedne civilizacije, pravoslavne, koja je je tokom Osmanske vlasti ostala više politički, nego verski identitet. Savremena Evropa je zasnovana i na idejama prosvetitetlja. Evropljani su smatrali tu našu civiliazaciju, zajedno sa Vizantijom i njenim nasleđem, kao deo mračnog, zaostalog srednjeg veka. Time još više perverznim je njihov stav da Vizantija, po mnogim pitanjima, nije bila diskontinuitet sa Antikom, ali je bila castrvo hriščanske vere, kao uostalom i sve srednjovekovne države našeg kontinenta”, tvrdi istoričar Čedomir Antić.

      Danas u vreme pandemije korona virusa, kada mnoge zapadne države ne žele da kupe, uvezu rusku vakcinu i njom leče svoj narod, naš sagovornik kazuje da je to deo istorijske politike i traume Starog kontinenta.

        “Treći razlog je mržnje Zapada prema srpskom narodu je uloga Rusije u našoj borbi za oslobođenje i ujedinjenje srpskog naroda i mesto Srba u sukobu sa Austrougarskom u trenutku izbijanja Prvog svetskog rata. Potom uloga u oslobađanju i saradnji sa SSSR-om tokom Drugog svetskog rata. O Srbima su pogrdno kao o “malim Rusima” kasnije najčešće govorili Britanci”, kaže Antić.

    Po njemu četvrti razlog političke netrpeljivosti zapadnog sveta prema Srbima je vezan za savremene ideologije.

     “Karl Marks je širio uverenje da su Srbi (ali i Hrvati) “neistorijski narod, koji je gušio Mađarsku revoluciju”. Kominterna je sudila o Jugoslaviji kao jednom od "temelja Versajske Evrope". Tu je i ideološko uverenje raznih fašista, da su Sloveni, a među njima posebno Srbi, rasno inferiorini, ali, ipak, istorijski uticajni narod. Tako su mislili, na primer, Adolf Hitler, Ante Pavelić, Ante Starčević i Alija Izetbegović”, nabraja dr Čedomir Antić.  

       S kraja 20. i početkom 21. veka, usled euforije zbog pobede SAD i saveznika protiv evropskog Istoka u Hladnom ratu, dogodilo da se protiv Srba i Srbije ujedine SAD, Ruska Federacija, EU, Turska, Iran i Libija. A da ostale države budu neprijateljski neutralne.

     “       Danas, možda više nije tako, Srbija je politički i privredni partner Kine, Rusije, Grčke, Španije, nemačke, SAD i drugih stranih zemalja. Ipak, veliki deo tekovina srbofobije je ostao na političkoj sceni sveta. Neke velike zapadne sile nas Srbe i dalje ne podnose samo zato, jer smo narod koji se mnogo nacionalno i politički razlikuje od drugih. Samo zato što su Srbi istorijski poseban naroda”, zaključuje istoričar Čedomir Antić.

Marko Lopušina